Eski metinlere bakıldığında yeğen kelimesinin “yigen” veye “yegen” olmak üzere iki farklı şekilde geçtiği görülmektedir. Bu sözcük öz Türkçedir. Bir kimsenin kardeşinin çocuğu anlamına gelir. Aynı zamanda yakın arkadaşlar arasında da bir hitap sözü olarak kullanım sahasını genişletmiştir. İlk kez literatüre 15. yüzyılda girmiştir.
TDK sözlüğe bakıldığında bu kelimenin doğru yazılışının “yeğen” şeklinde olduğu görülmektedir. Yeğen TDK sözlükteki anlamı “1. Birine göre, kardeş, amca, hala, dayı veya teyzenin çocuğu. 2. Yaşlı kimselerin yaşı küçük olanlar için kullandığı seslenme sözü. 3. Tüylü dişi deve ile tek hörgüçlü erkek devenin geriye melezlenmesiyle elde edilen bir tür deve.” şeklindedir. Yani yeğen kelimesi Türkçede üç anlama gelecek şekilde kullanılmaktadır.
Halk arasında “yiğen” şeklinde telaffuz edilen yeğen yazımında sıklıkla hata yapılan bir kelimedir. Bazı kaynaklarda “yiğen, yeğen” şeklinde kullanımı görülürken bazı kaynaklarda da “yeğen” şeklinde bir kullanımı olduğu görülmektedir. Bu da kişilerin yazım hataları yapmalarına sebep olmaktadır. Yeğen kelimesinin doğru yazılışı “yeğen” şeklindedir. Bu kelimenin doğru yazılışını şu cümlelerle örneklendirmek mümkündür: