José Luis 'Coche' Inciarte, 13 Ekim 1972 tarihinde Şili ile Arjantin arasında yer alan And Dağları'na çarpan uçaktan hayatta kalan 16 kişiden biriydi. Kazadan kurtulanlardan 2'si yardım bulmak için günlerce yürümüş ve ancak 72 gün sonra kurtarılmışlardı. Kaza yerinde beklemeyi tercih edenler ise hayatta kalmak için ölen arkadaşlarının cesetlerini yemek zorunda kalmışlardı.
Coche, arkadaşlarının etini yiyebilmek için 'büyük bir enerji ve zihin çabası' harcadığını söylerken, bu acının artık onunla yaşamadığını anlattı. Coche konuşmasına şöyle devam etti: ''And Dağları hakkında tabii ki düşünüyorum. Unutmak mümkün değil ama artık bu durum hayatımın bir parçası değil. Bu acı bugün benimle yaşamıyor. Hayatta kalmak istiyorsan başka seçenek yoktu. Bir toplantı yaptık ve bunu yapıp yapmamayı tartıştık. Yapmamak ölmek anlamına geliyordu ve herkes yemeye karar verdi.''
Coche'nin üzücü hikayesi 1993 yapımı Alive filminde anlatıldı ve Coche, filmde anlatılanların doğru olduğunu ifade etti.
12 Ekim 1972 Cuma günü, Uruguay'ın Old Christians isimli rugby takımı And Dağları üzerinden geçen bir uçuşla Şili’nin Santiago şehrinde yapacakları karşılaşma için yola çıkmıştı. Ancak fırtınalı dağ havası yüzünden, uçak geceyi geçirmek üzere Arjantin’in Mendoza şehrine indi. 13 Ekim öğleden sonra yolculuğa devam etmek üzere havalanan uçak kısa süre sonra dağlardaki bir geçidin üzerinden uçmaya başlamıştı.
Rakımı 4000 metreden yüksek dağların üzerinden geçmesine rağmen alçak seyreden uçak, Şili - Arjantin sınırı yakınlarında bir zirveye çarparak sağ kanadını kaybetti. Kopan sağ kanadın savrularak uçağın kuyruk bölümünde büyük bir delik açmasıyla kontrolü kaybeden pilotlar, ikinci bir zirveye daha çarparak sol kanadı da kaybetti ve uçak çakıldığı dik bir yamaçtan kayarak bir kar yığınına takılarak durabildi.
Kırk beş yolcudan on ikisi kaza esnasında, beşi ertesi sabah ve biri de sekizinci gün ölmüştü. Geride kalan 27 kişi dondurucu soğuk altında dağların yüksek rakımında hayatta kalmanın çok zor olduğu koşullarla karşı karşıya kaldı. Onaltıncı gün çığ düşmesi sonucu 8 kişi daha öldü. Altmışıncı güne kadar soğuk ve açlıktan 3 kişi daha öldü ve 16 kişi hayatta kaldı. Ölüm kalım savaşı içinde kalan kişiler sınırlı sayıdaki erzakları bu geçen sürelerde tüketmiş, dondurucu soğuk altında mücadele ederken bir de açlık baş göstermeye başlamıştı. 16 kişi son çare olarak ölen arkadaşlarının etlerini yemek zorunda kalmıştı.
Bu sırada arama kurtarma ekipleri ne uçak enkazı ne de bir insana rastlanmıştı. Öyle ki 10 günün sonunda arama kurtarma çalışmaları durdurulmuştu. Hayatta kalanlardan ikisi radyoda dinledikleri bu haber üzerine 60. günün sonunda dağları aşarak bir köye ulaşabildi. Ve köylülerden yardım isteyerek arkadaşlarının kurtarılmasını istediler.
Köylülerin yardımıyla arama kurtarma faaliyetleri tekrar başladı. Uzun bir tedaviden geçen kişiler hayatta kalabilmek için yanlarındaki erzakları yediklerini söyleseler de olay yerindeki görüntüler akıllarda soru işareti bırakıyordu. En nihayetinde doğruyu açıklamak zorunda kalan 16 kişi, ''bunu yapmak zorundaydık'' diyebildi. Ölen kişilerin aileleri de onların hayatta kalabilmek için yaptıklarını anladıklarını ifade ettiler.
